Famous Lines from Rizal
Jose Protacio Rizal Mercado y Alonso Realonda, also known as Rizal, was born on June 19, 1861 in the town of Calamba, Laguna. He was the seventh child of Francisco Mercado Rizal and Teodora Alonso y Quintos. He has traveled in a number of countries in the world and has mastered numerous fields in language, science and arts, making him a national hero for his using his words as a sword.
To commemorate from our national hero’s 155th birth anniversary, here are the famous quotations. Read on and learn a thing or two.
1. On love for the mother tongue
“Ang hindi magmahal sa sariling wika, daig pa ang hayop at malansang isda.”
2. On the role of the government
“Nasa isip ng lahat na ang gobyerno, bilang isang institusyong likha ng tao, ay nangangailangan ng tulong ng lahat, nangangailangan ito ng magpapakita at magpapaalam sa mga tunay na pangyayari.”
3. On looking back at one’s roots
“Ang hindi marunong lumingon sa pinanggalingan ay hindi makakarating sa paroroonan.”
4. On what love and hate results to
“Ang poot walang nililikha kundi mga dambuhala, mga kasamaan, mga salarin. Tanging ang tunay na pag-ibig lamang ang nakakalikha ng mga bagay na tunay na kahanga-hanga.”
5. On slavery
“Walang mang-aalipin kung walang paaalipin.”
6. On facing battles
“Ang sagot sa dahas ay dahas, kapag bingi sa katwiran.”
7. On the hope of our future
“Nasa kabataan ang pag-asa ng bayan.”
8. On education among the youth
“Habang iyang edukasyo’y nakaluklok sa dambana, kabataa’y yumayabong nang mabilis at sagana, kamalia’y sinusugpo sa tibay ng kanyang nasa, nararating pati langit ng magiting niyang diwa; sa siklab ng edukasyon kasamaa’y humihina,alam niyang paamuin iyang bansang walang awa, ang mabangis ay nagiging bayani ng kanyang lupa.”
9. On being noble
“Ang unang kabanalan ay ang pagsunod sa matuwid, anuman ang mangyari.”
10. On what the Filipino language represents
“Nalilimot ng bawat isa sa inyo na habang napag-iingatan ang isang bayan ang kaniyang wika, napag-iingatan din nito ang katibayan ng kaniyang paglaya, katulad ng pagpapanatili ng isang tao sa kaniyang kasarinlan, upang mapanatili niya ang kaniyang sariling paraan ng pag-iisip. Ang wika ang pag-iisip ng bayan.”